Bursztynjantar, amber, elektrum (łac.), elektron (gr.)
Nazwa "bursztyn" pochodzi od niemieckiego bernstein (kamień, który się pali).
Najbardziej ceniony w jubilerstwie bursztyn bałtycki, znany od pradziejów, po raz pierwszy włączony do wykazów mineralogicznych przez Breithaupta w XIX wieku, inaczej zwany jest sukcynitem.
W medycynie ludowej dym bursztynowych kadzidełek zabijał zarazki, a noszone na szyi korale zapobiegają bólom gardła i głowy oraz wzmacniają tarczycę. Ogrzane grudki bursztynu stosowało się do wyciągania z oczu ciał obcych (muszek, pyłków). Utłuczony proszek zażywano jak tabakę, co miało oczyścić zatoki i pomóc w pozbyciu się kataru.
Współczesna litoterapia stosuje bursztyn jako nalewkę w leczeniu chorób tarczycy, gardła, przy chrypce i reumatyzmie.
Jeśli często nosimy biżuterię z bursztynu, co miesiąc należy go przecierać tamponikiem waty zamoczonej w ciepłej wodzie z mydłem i natychmiast wycierać flanelą do sucha